Daar zijn we weer…

Het is even stil geweest vanuit mijn kant. We hebben bezoek gehad en we zijn voor een bliksembezoek naar Nederland geweest. Mijn vader werd namelijk 100 jaar en dat is toch iets wat je niet zomaar voorbij kunt laten gaan.

In de stal zijn we tussendoor gestaag door gegaan. De elektriciteit in de stoppenkast is nu allemaal aangesloten waarmee fase 1 van de stroomvoorziening klaar is. Nu moeten straks de beide omvormers die de stroom van de zonnepanelen naar de batterijen regelen, nog verplaatst worden, evenals de batterijen zelf. Maar dat is voor een volgende stap. Voor degene die het niet weten, wij zijn hier off-grid. dat betekent dat we niet zijn aangesloten op het stroomnet en dat al onze energie geproduceerd wordt door de zon en de zonnepanelen. dat scheelt enorm in de kosten. Eerlijk is eerlijk, we redden het niet altijd. Ongeveer 40 dagen per jaar hebben we stroom van de buurman nodig om de batterijen op te laden. Gelukkig hebben we een vast lijntje kunnen en mogen leggen zodat dit mogelijk is. Omgekeerd werkt het ook. Op de zonnige dagen produceren wij veel te veel stroom en krijgt het surplus. Zo helpen we elkaar.

Daarnaast zijn we in de stal verder gegaan met het plafond. De zuidkant is nu gedaan en we zijn inmiddels bezig met het middenstuk. We verbruiken aardig wat wol om het dak goed te kunnen isoleren. We zijn  ook erg benieuwd of we het gaan halen met de voorraad die we hebben. Misschien komen we wat te kort maar dat is dan weer voor volgend jaar om op te lossen.

We hebben en mooie partij schroten op de kop kunnen tikken. Er was alleen wel een nadeel. Ze bleken 4,80 meter lang te zijn. Dat is echt onwerkbaar en dus besloten om ze te halveren. Dat heeft als nadeel dat de mes/groef verbindingen op de kop niet werken en je wat meer tijd nodig hebt om het mooi en goed in elkaar te zetten. Ditzelfde hadden we ook met de schroten op de zuidzijde. Voor het zicht maakt het eigenlijk weinig uit; je ziet er bijna niets van. Wel verandert het de binnenkant volledig. Het begint langzaam op een echt woongedeelte te lijken en wordt steeds lichter. Ik zal een foto er bij de doen van de binnenkant van de stal toen er nog koeien stonden. Wat een ongelooflijk verschil.

Komende week gaan we verder met het plafond. Dat moet in de komende 2 weken klaar zijn. Daarna de tussenwand en de lambrisering er van. Dan kunnen we de keuken gaan opbouwen. Jawel… het begint ergens op te lijken.