En we gaan weer door!

Afgelopen week hebben we het in eerste instantie wat rustiger aan gedaan. Ik heb al een tijdje een ontstoken spier of zenuw in mijn rug die uitstraalt naar mijn schouder en rechter elleboog. Heel vervelend. Alsof ze met naalden er in zitten te steken. En vervolgens is het weer weg. Af en toe lijkt het wel een soort fantoompijn. Maar goed, dat traineerde de boel dus behoorlijk. Gelukkig waren er deze week genoeg andere klusjes met computerwerk en was het programma van Dorine ook helemaal vol.

In ieder geval zijn we vrijdag weer aan de slag gegaan. Eerst de onderbalken er verder in krijgen, wat een behoorlijk vervelend en tijdrovend werkje is. De vloer loopt aan 2 kanten op dus moest elke balk afzonderlijk worden opgemeten. Daarnaast is de betonnen vloer niet egaal en glad staat soms ook nog bol. Dus met heel veel blokjes werken en later al die blokjes weer vastkitten aan de vloer. Toch viel het redelijk mee om te doen. Zaterdag moet de vloer er verder in en dan is de grote ruimte klaar wat de vloer leggen betreft. Schuren en lakken moet later natuurlijk ook nog gedaan worden, maar dat is de allerlaatste etappe.

En wederom hebben we een mijlpaal bereikt. Zaterdagavond hebben we eindelijk de hele vloer afgemaakt en die ligt er nu volledig in. Wat een oppervlakte! Ik ben er die avond even een kwartiertje gaan zitten en kon me alleen maar verbazen en afvragen of het misschien toch niet te groot is. Niet iedereen zal een woonkamer/keuken hebben van 115 vierkante meter. Enorm maar vooral prachtig. Door de schuifpui heb je nu een uitzicht op de Pyreneeën. Fantastisch!

Komende week moet eerst ons kachelhout omgezaagd worden. We krijgen weer 2 bomen van Gilbert en die worden altijd rondom deze tijd geveld. Dan heb ik een paar weken de tijd om alles in moten te zagen en op te ruimen om vervolgens in augustus/september het hout verder te kloven en binnen te halen. Omdat de kachel in de stal de komende winter voor het eerst gaat branden hebben we extra hout nodig maar is er ook nog geen enkel idee hoeveel deze zal gaan verstoken.

Zondag stond er weer een fietstocht op het programma. Deze keer noordelijk van Lannemezan. Dat is ongeveer 50 kilometer van ons vandaan. Mooi glooiend en met “slechts” 700 hoogtemeters. Leve de electrische fiets.